ΤΟ ΜΟΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΔΙ, ΗΛΙΑΣ ΜΑΓΚΛΙΝΗΣ

"Πέρασες από τα Μουδανιά, πέρασες και από την Προύσα.
Και από το Εσκί Σεχίρ.
Βρίσκομαι στο κατόπι σου, Νίκο, γυρεύοντας τα σβησμένα σου ίχνη μέσα στο χρόνο ."

Ακολουθώντας τα βήματα του Νίκου Μαγκλίνη, ο συγγραφέας χαρτογραφεί ένα οδοιπορικό, συλλέγει πληροφορίες και δίνει φως στη σκιά του ανθρώπου που για αυτόν ήταν ο πατέρας του πατέρα του.
Οι άνθρωποι παραμένουν ζωντανοί όσο μιλάμε για αυτούς,  όταν οι μνήμες δεν σβήνουν μα επικοινωνούνται και μεταβιβάζονται από γενιά σε γενιά.
Ο Νίκος Μαγκλίνης υπήρξε μια απουσία κενή,  ένα μυστικό,  ένα μυστήριο.
Ο πρόγονος που υπηρέτησε στην Μικρασιατική εκστρατεία και δολοφονήθηκε το 1944.

Τις μνήμες όσων γνώριζαν αποφασίζει ο συγγραφέας να συγκεντρώσει και να γεμίσει το κενό,  να γίνει η απουσία οικογενειακή ιστορία, κληροδότημα στις επόμενες γενιές. Ιχνηλατεί το ταξίδι του Νίκου και μαζί αυτό χιλιάδων ανδρών που βρέθηκαν στον πόλεμο της Μικρασίας. Ένα ταξίδι γεμάτο θάνατο.

Με τις περιγραφές του αναβιώνει τις σκληρές συνθήκες που αντιμετώπισαν κατά την πορεία τους στον Σαγγάριο. Αφηγείται προσωπικές ιστορίες ανθρώπων που βρέθηκαν στην εκστρατεία.  Ιστορικά και βιογραφικά στοιχεία εναλλάσσονται. Αρχειακό φωτογραφικό υλικό σε αντιπαραβολή με σύγχρονο έχει ρόλο εμφατικό στην σύγκριση παρελθόντος και παρόντος.
Αυτό ήταν για πολλούς το μόνο της ζωής τους ταξίδι.
Κάποιοι δεν γύρισαν ποτέ πίσω.  Κάποιους τους βρήκε ο θάνατος.  Κάποιους τους βρήκαν συμφορές χειρότερες από το θάνατο.
Ο Νίκος όμως έκανε την αντίθετη διαδρομή, το ταξίδι της επιστροφής.
Το δικό του νήμα της ζωής θα κόψει μια σφαίρα που θα τον βρεί πισώπλατα στον πιο κεντρικό δρόμο του Αγρινίου.
Ήταν Ιανουάριος του 1944 κι αυτός 45 ετών όταν τελείωσε της ζωής του το ταξίδι.