ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ, ΔΙΔΩ ΣΩΤΗΡΙΟΥ

 

Το 1962 κυκλοφορεί το γνωστότερο ίσως βιβλίο της Διδώς Σωτηρίου. 

Είναι η εξιστόρηση της ζωής του Μανώλη Αξιώτη. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Κιρκιντζέ της Μικρασίας, κοντά στην Έφεσο. Στο χωριό του θα επιστρέφει κάθε φορά που η ζωή θα τον παίρνει μακριά. Στα 16 του χρόνια η οικογένεια του τον στέλνει στη Σμύρνη όπου θα εργαστεί σε εμπορικά καταστήματα. Αργότερα έρχεται ο ΆΠΠ και ως Οθωμανός υπήκοος θα στρατευτεί στον τουρκικό στρατό και θα ταξιδέψει στα βάθη της ανατολής συνοδεύοντας Έλληνες στα τάγματα εργασίας. Η ζωή όμως επιφυλάσσει ανατροπές. Ως φαντάρος του ελληνικού στρατού, αυτή τη φορά, θα φτάσει στο Αφιόν Καραχισάρ για να βρεθεί στη Σμύρνη να ζήσει την καταστροφή της και να βρεθεί σ' ένα καράβι πρόσφυγας.

Όλη του η ζωή ένα οδοιπορικό σε χώματα ποτισμένα αίμα. Αίμα ελληνικό και τούρκικο.

Ο Μανώλης Αξιώτης είναι ο άνθρωπος που γεννήθηκε στην Μικρασία, ζούσε ειρηνικά και συμβίωνε με Τούρκους. 

Δούλευαν τη γη και την πότιζαν με τον ιδρώτα τους ώσπου ήρθε ο πόλεμος, τα συμφέροντα και η γη ποτίστηκε με αίμα. 

Ο Μανώλης Αξιώτης είναι ο άνθρωπος που θα βρεθεί και στα δύο στρατόπεδα. 

Η Διδώ Σωτηρίου γράφει ένα βιβλίο αντιιμπεριαλιστικό, για όσους αφήνει πίσω του ο πόλεμος, τους νεκρούς και τους πρόσφυγες. Θύματα και από τους δύο λαούς με θύτες τον πόλεμο και τα συμφέροντα που τον υποδαυλίζουν.

Είναι η ζωή ενός ανθρώπου, οι κακουχίες, τα βάσανα, οι βαρβαρότητες που βιώνουν και προκαλούν οι άνθρωποι. 

"Ώρα μάχης, Αξιώτη, ώρα θυσίας. Δεν έχεις ελόγου σου κανένα πάρε δώσε με την πολιτική. Το χρέος σου κάνεις".

Γνώρισε κακουχίες και στερήσεις, είδε βασανιστήρια και θανάτους, έζησε την αιχμαλωσία και την προσφυγιά, για να συλλογιστεί:

"Θηρίο είν' ο άνθρωπος!"