Ο ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ

Ο Μακιαβέλι μπορεί να θεωρηθεί ως αδικημένος ή παραγνωρισμένος μιας και η πλειοψηφία τον έχει συνδέσει με τον όρο "μακιαβελισμός" που σίγουρα δεν χαρακτηρίζει το έργο του.
Αυτή η αρνητική διάθεση έχει κυρίως καλλιεργηθεί λόγω της μονομερούς ενασχόλησης με το έργο του "Ηγεμόνας".
Υπάρχει η εσφαλμένη εντύπωση ότι ο "Ηγεμόνας" του Μακιαβέλι όφειλε να λειτουργεί χωρίς ηθικούς φραγμούς,  κοινωνικούς προβληματισμούς,  ανθρώπινο συναίσθημα, εφαρμόζοντας στρατηγικές που δεν μετρούσαν απώλειες σε ανθρώπινο επίπεδο καθώς κάθε πολίτης ήταν αναλώσιμος, καύσιμο στη μηχανή διατήρησης της εξουσίας.
Όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Ο Μακιαβέλι υποστήριζε το συμφέρον του λαού επειδή θεωρούσε ότι από εκεί εκπορευόταν η δύναμη του Ηγεμόνα.
Στο τριήμερο συνέδριο που διοργανώθηκε το 2019, με θέμα " Οι μακιαβελικές στιγμές σε προοπτική", ερευνητές/ μελετητές του έργου του Μακιαβέλι κατέθεσαν τις εισηγήσεις τους, δίνοντας ξεχωριστές " προοπτικές" στο μαλιαβελικό έργο.
Ο παρών τόμος περιέχει μια επιλογή αυτών των εισηγήσεων ώστε να δοθεί ένα επιπλέον κίνητρο στο αναγνωστικό κοινό για αναζήτηση και σφαιρική μελέτη των όψεων της πολιτικής ενός ανθρώπου που θεωρείται θεμελιωτής της νεότερης πολιτικής σκέψης.

Ανισότητα, κοινωνικός διχασμός,  λαϊκή επιθυμία, είναι παράμετροι που ο Ηγεμόνας λαμβάνει υπόψιν του. Αφουγκράζεται τον λαό, γνωρίζοντας ότι πραγματικός εχθρός του είναι οι προσκείμενοι στην εξουσία του, όσοι συνωμοτούν εναντίον του. Η τύχη πλέον δεν καθορίζει το μέλλον,  μα οι επιλογές και οι πράξεις.

Επιμέλεια:
Χρυσάνθη Αυλάμη
Βίκυ Ιακώβου
Σωτήρης Σιαμανδούρας
Γιώργος Φαράκλας