ΤΟ ΣΑΠΟΥΝΙ, ΦΡΑΝΣΙΣ ΠΟΝΖ

Ένα κείμενο παίρνει διαφορετική μορφή, άλλοτε ως ανάγνωση σε ραδιοφωνική εκπομπή, άλλοτε ως θεατρική παράσταση, ως καταγραφή σκέψεων, ως φιλοσοφική τοποθέτηση. 

Με γραφή που συνδυάζει ποίηση και πεζογραφία, προσεγγίζει κάθε έννοια, κάθε χαρακτηριστικό ενός αντικειμένου ώστε να περιγραφεί αρτιότερα μέσω της γλώσσας. 

 "Ήμασταν, λοιπόν, τότε, στην καρδιά του πολέμου, δηλαδή στην καρδιά των παντός είδους περιορισμών, και το σαπούνι, το αληθινό σαπούνι, ιδίως, μας έλειπε. Δεν είχαμε παρά φτηνά Ersätze- που δεν άφριζαν καθόλου." 

Ο Φράνσις Πονζ χρησιμοποιεί την αλληγορία για να εκφράσει τις θέσεις του για τη διάδραση ύλης- περιβάλλοντος. 

Περί της φύσης των πραγμάτων, περί της φύσης του ανθρώπου, για τη φθορά, τη μεταβολή, την δυνητική μετάλλαξη. 

Η συνέπεια στις βασικές αρχές/λειτουργίες/ χρήση, η δομή/χαρακτήρας βάσει χημικής σύστασης/γονιδιώματος, η διαμόρφωση από εξωγενείς παράγοντες. Η επιρροή από το περιβάλλον, η αντίδραση σε μεταβολές που επιβάλλονται και σε ποιο βαθμό διεισδύσουν στον πυρήνα του υποκειμένου. Το όλον που εμπεριέχει τη μονάδα και προσδοκά να την απορροφήσει. Η μοναδικότητα της μειοψηφίας σε ένα αλλοτριωμένο πλειοψηφικό περιβάλλον. Η αυθεντικότητα ενός δημιουργήματος που καθίσταται διαχρονικό μέσω του πρωτογενούς πνεύματος που το διέπει, μια μεταλαμπάδευση πνεύματος από τον ποιητή στο ποίημα, σε αντίθεση με την υπερβολική επιτήδευση που έχει αντίθετο αποτέλεσμα. 

Η αίσθηση ότι "όλα έχουν ειπωθεί" στην τέχνη, στη λογοτεχνία, στη φιλοσοφία. Η αναπαράσταση του κόσμου σε κάθε μορφή τέχνης. 

Αυτό είναι το σαπούνι, καθετί που αναπλάθεται μέσα μας, κάθε ιδέα που διαμορφώνεται και γίνεται λέξεις, γίνεται εικόνα, γίνεται ποίηση. Οι παλιοί δάσκαλοι που με τα έργα του γίνονται θεματοφύλακες της πνευματικής ελευθερίας.

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης