ΓΕΜΑΤΗ ΖΩΗ, JOHN FANTE

Μια συζυγική νουβέλα

Κάθε έργο του Φάντε είναι μια επιστροφή στην οικογενειακή παράδοση, στην πατρική εστία. Χαρακτηριστικό της γραφής του ο έντονος αυτοσαρκασμός, η σάτιρα, το αυτοβιογραφικό στοιχείο. Στο στόχαστρό του οι στερεοτυπικές συμπεριφορές που εκπηγάζουν από μια εποχή πατριαρχικών αντιλήψεων, θρησκοληψίας, Καθολικισμού, ρατσισμού προς τους μετανάστες, αμφισβήτησης της θρησκευτικής πίστης,  κοινωνικοταξικής διάρθρωσης.

Σε αυτή τη νουβέλα επικεντρώνεται στη συζυγική και γονεϊκή σχέση. Η σύζυγός του περιμένει το πρώτο τους παιδί. Βιώνει μαζί της τις αλλαγές που φέρνει η εγκυμοσύνη τόσο στην ίδια όσο και στη σχέση τους. Πρόκειται για μια περίοδο προσαρμογής όπου πολλές γυναίκες νιώθουν έντονες μεταβολές βιολογικά και ψυχολογικά. Όλοι οι φόβοι, οι ορμονικές αλλαγές, τα πρωτόγνωρα συναισθήματα και η εικόνα ενός συνεχόμενα μεταβαλλόμενου σώματος πυροδοτούν ανασφάλειες. 

Παράλληλα, ο μελλοντικός πατέρας, αφηγείται τη σχέση του με τους δικούς του γονείς, καυτηριάζοντας το γονεϊκό πρότυπο προγενέστερης εποχής. Προσπαθεί να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες που δημιουργεί η εγκυμοσύνη, να κατανοήσει τις αντιδράσεις του δικού του πατέρα και να ισορροπήσει μεταξύ του χθες και των σημερινών δεδομένων.

Ιδιαίτερα σημαντική βρήκα την αναφορά του στο δικαίωμα αντισύλληψης που τόσο σθεναρά αντιπαλεύει η Καθολική Εκκλησία. 

"Ο μικρός διαβάζει υπερβολικά πολύ, πάτερ. Του το λέω εδώ και χρόνια."
Άρα ήμουν πλέον "ο μικρός".
"Μα μου αρέσει να διαβάζω, μπαμπά. Και είναι και μέρος της δουλειάς μου."
"Φταίνε όλα αυτά τα βιβλία, πάτερ. Αντισύλληψη, μου το πε ο ίδιος." "Αντισύλληψη;" Ο πατέρας Τζων χαμογέλασε θλιμμένα και κούνησε το κεφάλι του. "Θα σου πω για την αντισύλληψη στην Καθολική Εκκλησία, Φάντε. Δεν έχει τέτοιο πράγμα."

Διάλογοι που θυμίζουν απόψεις και της δικής μας κοινωνίας συντελούν στην αποδόμηση των βαθιά ριζωμένων αντιλήψεων του πατριαρχικού κατεστημένου μέσω της σαρκαστικής διάθεσης και του αστείρευτου χιούμορ του συγγραφέα. Σε συνδυασμό με μια παλέτα καταιγιστικών συναισθημάτων ο Φάντε δημιουργεί έναν μυθιστορηματικό τόπο εξορκισμού των προσωπικών του δαιμόνων.

Απολαυστικός κάθε φορά!

Μετάφραση: Θάνος Σαμαρτζής