Αρχικός τίτλος του μυθιστορήματος ήταν "Δύο Γάμοι", όμως οι περισσότεροι έχουν επικεντρωθεί στην ιστορία της Άννας με τον Βρόνσκι αγνοώντας την παράλληλη ιστορία του Λέβιν με την Κίττυ.
Ο Φλωμπέρ σκιαγράφησε δύο χαρακτήρες ανθρώπων, την Έμμα και τον Φρεντερίκ σε δύο ξεχωριστά μυθιστορήματα, το Μαντάμ Μποβαρύ και το Αισθηματική αγωγή αντίστοιχα.
Ο Τολστόι συνέθεσε ένα μυθιστόρημα όπου ενέταξε και τους δύο ήρωες του, περιγράφοντας την τραγική ιστορία της Άννας και την πορεία πνευματικής πλήρωσης του Λέβιν.
Ο Τολστόι παρουσιάζει τη δομή της κοινωνίας, τα ήθη και τις παραδόσεις, τη δημοσιονομική λειτουργία και οργάνωση, την αγροτική οικονομία, την παιδεία όχι μόνο της ανώτερης τάξης μα και της βάσης του ρωσικού λαού, σε μια περίοδο αλλαγών, μεταρρυθμίσεων και προσπάθειας σύμπλευσης με τα δυτικά πρότυπα.
Με τη χρήση του εσωτερικού μονόλογου προβάλλονται οι ενδόμυχες σκέψεις των ηρώων.
Στον κεντρικό άξονα του μυθιστορήματος τοποθετούνται οι κοινωνικοπολιτικές αλλαγές στη Ρωσία του 19ου αιώνα, ο θεσμός της οικογένειας και η αγροτική ζωή.
Η θρησκεία και η εκκλησία αμφισβητούνται στο πλαίσιο της πνευματικής αναζήτησης.
Ο Λέβιν επιλέγοντας να ζήσει στο κτήμα του και να ασχοληθεί με την αγροτική ζωή, παλεύει όχι μόνο με τις αντιξοότητες της φύσης και τους ανθρώπους της υπαίθρου μα και εσωτερικά. Βρισκόμενος μεταξύ επιστημονικής θεώρησης και εμπειρικής παρατήρησης προσπαθεί να βρει την Αλήθεια, αναζητά το νόημα της ζωής, την ύπαρξη του Θείου και την ανάγκη της πίστης σε αυτό.
Σε ένα πατριαρχικό περιβάλλον, περιγράφονται αριστοτεχνικά οι ερωτικές σχέσεις των ανθρώπων, κατ' επέκταση των ζευγαριών και ο θεσμός του γάμου, ο έρωτας και όσα πηγάζουν από αυτόν. Τα πρώτα χτυποκάρδια, το άγχος για την εύρεση άξιου συντρόφου, η ευτυχισμένη κατάληξη και στον αντίποδα η απόρριψη, η απογοήτευση, ο συμβιβασμός ,η προδοσία, η ρήξη και η αντίθεση στις κοινωνικές συμβάσεις.
Ο έρωτας ως ένστικτο και ως αγάπη. Η αποδοχή του άλλου για αυτό που πραγματικά είναι. Η ευτυχία και η αυτοπραγμάτωση μέσα από την οικογενειακή ζωή. Η αποδοχή του ίδιου μας του εαυτού και των επιλογών μας. Η δύναμη για ανατροπή και συγχώρεση. Ο εγωισμός και η ανιδιοτελής αγάπη.
Κύριο αντικείμενο κάθε φιλοσοφικής έρευνας είναι ο θάνατος. Πώς ορίζεται η ύπαρξη, το τέλος της και το μετά. Είναι η ψυχή απόρροια νοητικών λειτουργιών ή θεϊκή δημιουργία;
Φτάνοντας σε ένα σημείο αίσθησης πληρότητας ή μη βρίσκοντας νόημα στην ύπαρξη κάποιοι καταφεύγουν στο θάνατο ως λύτρωση.
Το μεγαλείο όμως της ζωής είναι η συνεχής καλλιέργεια της ψυχής, η αποδοχή του εαυτού μας και των ανθρώπων γύρω μας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου