Μια συζήτηση με τον Μιχάλη Αλμπάτη

 

Η γραμμή του ορίζοντος,  Χρήστος Βακαλόπουλος

"Ρέα Φραντζή,  32 χρονών,  ελαφρά ντυμένη,  χιλιάδες χρόνια μακριά από το κέντρο του κόσμου. "
Κάπως έτσι μας συστήνει την ηρωίδα του ο συγγραφέας.

Ήταν Κυψέλη, έγινε Γενεύη,  είναι Πάτμος.  Χωρίς να εξηγεί τους λόγους,  αφηγείται τη φυγή, την έξοδο/επιστροφή.
Ήταν δεκαετία του 1960, είναι δεκαετία του 1980.
Με λόγο κυκλικό κάνει μια διαδρομή -αναδρομή στο παρελθόν, μια ανασκόπηση των τελευταίων 20 ετών. 
Επιστρέφει στις ξέγνοιαστες παιδικές καλοκαιρινές διακοπές,  στα θερινά σινεμά της εφηβείας, στην ενήλικη ζωή βγαλμένη από διαφημιστικές καμπάνιες. Φιλίες και δεσμοί που μεταλλάσσονται.  Μια σχέση,  ένας γάμος, μια φυγή. 
Μια πορεία αποσύνδεσης, αποξένωσης, ένα τέλμα σχέσεων,  ένα προσωπικό αδιέξοδο και προσκύνημα στον εσώτερο εαυτό,  ένας εξαγνισμός, ένα άγγιγμα της δικής της γραμμής του ορίζοντα.

Είναι ένα ταξίδι με ιστορικές,  πολιτικές, πολιτισμικές αναφορές.
Είμαστε στην δεκαετία του 1970, όπου η επτάχρονη δικτατορία καταρρέει και το δημοκρατικό πολίτευμα αποκαθίσταται.
" Υπήρχε πολλή χαρά την πρώτη μέρα και την επόμενη κάπως λιγότερη, στο τέλος της εβδομάδας υπήρχε μόνο καχυποψία, πειθαρχία,  συσπείρωση,  επιφυλακή. "
Μια αναφορά στις ευθύνες της γενιάς της στις εξελίξεις της μεταπολίτευσης.

Σημείο σταθμός στην πολιτισμική εξέλιξη όχι μόνο της Ελλάδας μα και της Δυτικής Ευρώπης το 1204. Από το " Χρονικό της κατάκτησης της Κωνσταντινούπολης" του Γοδεφρείδου Βιλλεαρδουΐνου, τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο και την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, στον Γεώργιο Γεμιστό και τον Νεοπλατωνισμό στη Δυτική Ευρώπη.  
Ένα γραμμικό ταξίδι στο χρόνο,  σε ορόσημα καθοριστικά.

Γραμμή του ορίζοντος, σημείο συγκερασμού πολιτισμών Ανατολής και Δύσης. 
Γραμμή του ορίζοντος, το παρόν,  σημείο τομής παρελθόντος- μέλλοντος.
Γραμμή του ορίζοντος, σημείο σύγκρουσης πλασματικού και ουσιαστικού. 

Η μετάβαση από τη συνοικία,  στη χώρα, στον κόσμο. 

Αντιμέτωπη με τον υλισμό και τον υπαρξισμό. 

Η Ρέα Φραντζή βιώνει μια αφύπνιση.
"Και η αφύπνιση δεν είναι άλλο από την επανάκτηση της συνείδησης και μαζί μ' αυτή της ελευθερίας, της ελευθερίας και του χρόνου."
Μαρία Θαμπράνο

" θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,
και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές,
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων."

 Νίκος Καββαδίας