Όλοι θέλουν να χορεύουν, Alberto Garlini

Μετάφραση : Αχιλλέας Κυριακίδης
Εκδόσεις Πόλις 

Δύο οκτάχρονα αγόρια παρευρίσκονται με τις οικογένειές τους στην εθιμική τελετή των χοιροσφαγίων στην εξοχή της Πάρμα τον Νοέμβριο του 1975.  Αυτή τη μέρα διασταυρώνονται και ενώνονται οι ζωές του ευαίσθητου Ρομπέρτο και του δυναμικού Ρικάρντο. Φίλοι αχώριστοι συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο.
Είναι η μέρα που δολοφονείται ο Παζολίνι.  Μια δολοφονία που σηματοδοτεί μια εποχή. 
Είμαστε στην Ιταλία τις δεκαετίες των '70 και '80.
Οι δύο φίλοι είναι πια έφηβοι και αρχίζουν να  ζουν στους ξέφρενους ρυθμούς της εποχής. Ο Ρικάρντο ερωτεύεται ολοκληρωτικά και παραφορά την Κιάρα ενώ στη ζωή του Ρομπέρτο έρχεται ο Πιερ, ένας μεγαλύτερος του ήδη γνωστός συγγραφέας. 
Sex , drugs,  alcohol, rock and disco.
Μέσα από τις ζωές, κυρίως,  αυτών των τεσσάρων  ανθρώπων και των δορυφόρων τους ο Garlini περιγράφει μια εποχή επανάστασης και  απενεχοποίησης. 
Ανατρεπτικές μορφές τέχνης, αντισυμβατικές αντιλήψεις,  χρήση ναρκωτικών ουσιών,  ομοφυλοφιλία, οικογενειακές  σχέσεις, πολιτικά σκάνδαλα και διαπλοκή υπό τον ήχο των Jethro Tull, Beatles, U2, Diaframma, ανάμεσα σε στίχους των Ουΐτμαν, Παζολίνι, Σαίξπηρ.
Έχουμε περάσει στην δεκαετία του '80 και τα σκηνικά αλλάζουν διαδοχικά. Μάντοβα, Ρίμινι, Ιμπίθα, Φλωρεντία, Βαρκελώνη, Οδυσσός, Ρώμη, Λινιάνο.

Και μέσα στη ντισκοτέκ "...ο πυρετός τους καταβροχθίζει. Φέτος η μουσική μετριέται με χτυπήματα ανά λεπτό, ανάμεσα στα εκατόν είκοσι δύο και τα εκατόν σαράντα τέσσερα : την αποκαλούν 'ντίσκο'. Όλοι θέλουν να χορεύουν. "

Ξέφρενοι ρυθμοί, ιλιγγιώδεις ταχύτητες, απαγκίστρωση από το κατεστημένο, αντίδραση  στον συντηρητισμό στην πρώιμη φάση της παγκοσμιοποίησης, των πολιτικοκοινωνικών ανακατατάξεων και των τεχνολογικών καινοτομιών.
Οι έφηβοι ενηλικιώνονται, η ζωή φέρνει τις ανατροπές και τις δυσκολίες της. Δεσμοί κλυδωνίζονται, σχέσεις δοκιμάζονται,  κλονίζονται και αναντίρρητα εκεί όπου υπάρχει ζωή παραμονεύει ο θάνατος, όπου υπάρχει το όλον ενεδρεύει η στέρηση, όπου ηχεί η ευτυχία αντηχεί ο πόνος, όπου σκιάζει η απελπισία φωτίζει η ελπίδα για  το θαύμα, όπου σιγεί η μοναξιά καρδιοχτυπάει ο έρωτας. 

"Μα εγώ ήθελα φιλιά μεγάλα σαν ωκεανούς, μέσα τους να χαθώ και να πνιγώ ..."

Ένα ρομαντικό, μεθυστικό,  ατμοσφαιρικό και συνάμα δυναμικό και σκληρό αφήγημα εσωτερικών αναζητήσεων και φιλοσοφικών θεωρήσεων σε μια εκπληκτική, λυρική  μετάφραση από τον Αχιλλέα Κυριακίδη.