Η αστυνομία της μνήμης [ The Memory Police], Yoko Ogawa

 

Μετάφραση: Χίλντα Παπαδημητρίου


Σ' ένα δυστοπικό περιβάλλον, οι κάτοικοι ενός νησιού, κάτω από την επίβλεψη της αστυνομίας της μνήμης, διαπιστώνουν και βιώνουν τη σταδιακή εξαφάνιση πραγμάτων. Μαζί τους χάνονται και οι μνήμες αυτών. Εξαφανίζονται από τον υλικό κόσμο όπως και από τον ιδεατό, από τις αναμνήσεις των ανθρώπων.
Λουλούδια, πουλιά, αρώματα, βιβλία, χάνονται και μαζί τους παίρνουν στη λήθη λέξεις, αισθήσεις, έννοιες.  Πώς είναι άραγε να πετάς; Και η ελευθερία τι είναι;

Το υλικό σύμπαν βυθίζεται στο σκοτάδι, στο μηδέν, στη βάση της ύπαρξης. Η ικανότητα αντίληψης εξαλείφεται και οι αισθητηριακές εντυπώσεις αφανίζονται.
Χωρίς μνήμη δεν υπάρχει η απουσία, η προσδοκία ανεύρεσης του αντικειμένου.
Η διάνοιά μας δομημένη από την επαφή με το περιβάλλον και την ύλη καθώς και η διαμορφωμένη συνείδηση μας, κλονίζονται, συρρικνώνονται ώσπου να αφανιστούν.

Η συγγραφέας δεν μένει στην ανάδυση ενός οργουελικού σύμπαντος δίνοντας πολιτικό χαρακτήρα στο έργο της. 
Αγγίζοντας επιδερμικά τα μυθιστορήματα των Orwell και Bradbury καταδεικνύει το απολυταρχικό καθεστώς ανελευθερίας και ελέγχου όπου ο άνθρωπος βιώνει όσα ο ίδιος προκαλεί στη φύση με τον τρόπο δράσης, με τις επιλογές και τις αποφάσεις του.  Ηγεμονικά, με ναρκισσισμό και αδηφάγα πλεονεξία καταναλώνει και καταστρέφει το περιβάλλον που τον φιλοξενεί και τον περικλείει, οδεύοντας προς τον δικό του αφανισμό.

Υπογραμμίζοντας ότι οι άνθρωποι είμαστε οι μνήμες οι δικές μας και των άλλων, το γονιδίωμα μας και το περιβάλλον μας, εφιστά την προσοχή μας στις συνθήκες.
Στην κατάλυση του λόγου και του Λόγου, στην ακύρωση της ελεύθερης επιλογής.
Η ύπαρξη εξανεμίζεται καθώς τα πράγματα τίθενται στην αιωνιότητα και η λογική ακολουθεί.