Θραύσματα από τη ζωή τριών φίλων-Τα ορυχεία στη Φάλουν, E.T.A HOFFMANN

Μετάφραση-Επίμετρο: Νίκος Σκοπλάκης


Δύο νουβέλες του αγαπημένου Χόφμαν και ένα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΌ επίμετρο από τον Νίκο Σκοπλάκη για τη ζωή και το συνολικό έργο του συγγραφέα.

Στην πρώτη νουβέλα τρεις φίλοι βρίσκονται στην Σκηνή του Βέμπερ στο Τιργκάρτεν, ένα κοσμικό στέκι της εποχής, και απολαμβάνουν τη συζήτηση τους. Μιλούν για τις εμπειρίες τους το τελευταίο διάστημα, εμπειρίες και σκέψεις γεμάτες στοιχεία μεταφυσικά, ώσπου αντικρίζουν μια πανέμορφη κοπέλα. Η παρουσία της και η ομορφιά της θα καταργήσει κάθε πρότερη έγνοια και θα γίνει έμμονη σκέψη και των τριών φίλων.  Δίχως να το ομολογήσουν, χωρίζουν και δύο χρόνια αργότερα θα συναντηθούν, τυχαία ή υποκινούμενοι από διαίσθηση, στο ίδιο σημείο για να αφηγηθούν όσα συνέβησαν το διάστημα που μεσολάβησε.

Στη δεύτερη νουβέλα, στο Γκέτεμποργκ,  ο νεαρός ναυτικός Έλις Φρέμπομ, έχοντας πιάσει λιμάνι, σ' ένα καπηλειό της πόλης, συναντά έναν ηλικιωμένο, μυστηριώδη άντρα που τον παροτρύνει να εγκαταλείψει τη ζωή του στη θάλασσα και να αναζητήσει τους θησαυρούς της γης που κρύβονται στα έγκατα της. Παρασυρμένος σαν σε όνειρο,  ο μελαγχολικός Έλις, θα κατευθυνθεί στα ορυχεία της Φάλουν για να συναντήσει το πεπρωμένο του.

Αυτό που χαρακτηρίζει τη γραφή του Χόφμαν είναι το ονειρικό στοιχείο,  η μεταφυσική διάσταση που δίνει και η περιπλάνηση του στο χώρο του παραφυσικού. Πνεύματα, φαντάσματα, οπτασίες, μύθοι,  όνειρα, οράματα συγχέονται και συγκρούονται με το πραγματικό, με τον κόσμο της λογικής.

"Τον παλιό καιρό είχαμε μια απλή κι ευλαβική πίστη ' αναγνωρίζαμε την ύπαρξη του επέκεινα, μα και τη μωρία των αισθήσεων μας. Έπειτα ήρθε ο Διαφωτισμός, ο οποίος έκανε τα πάντα τόσο φωτεινά, ώστε από την πολλή φωτεινότητα δεν βλέπαμε τίποτα και μέσα στο δάσος κοπανούσαμε τη μύτη μας πάνω στο πιο κοντινό δέντρο ' τώρα το επέκεινα πρέπει να γίνεται αισθητό με χέρια από σάρκα και οστά που τεντώνονται προς το μέρος του. "