Gershom Scholem Hannah Arendt, Δύο επιστολές για τη ρηχότητα του κακού

Εισαγωγή-Μετάφραση-Σημειώσεις

ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ ΤΣΙΑΜΟΥΡΑΣ

Μετά την έκδοση του βιβλίου της "Ο Άιχμαν στην Ιερουσαλήμ " η Χάννα Άρεντ δέχθηκε δριμύτατη κριτική από μεγάλο μέρος της εβραϊκής κοινότητας.  Πέραν ότι παρουσίασε τον Άιχμαν ως ένα άβουλο, πειθήνιο όργανο του Ράιχ, η Άρεντ επέρριψε ευθύνες στα εβραϊκά συμβούλια και στους Εβραίους λειτουργούς για τον τρόπο που έδρασαν κατά την περίοδο της Τελικής Λύσης. Επίσης στέκεται κριτικά απέναντι στον τρόπο διεξαγωγής της δίκης του Άιχμαν  καθότι θεωρούσε πως επικεντρωνόταν στα εγκλήματα μόνο κατά των Εβραίων, ως δια είδος προπαγάνδας υπέρ του σιωνισμού και του κράτους του Ισραήλ σε διεθνές επίπεδο, και υπέδειξε την αναρμοδιότητα ενός κράτους να δικάζει εξ ονόματος όλων.
Ο καλός της φίλος,  Gershon Scholem, σιωνιστής, ειδικός στη Καββάλα και την εβραϊκή παράδοση,  αντέδρασε έντονα στο βιβλίο της Άρεντ με μια επιστολή όπου εκφράζει τις αντιρρήσεις του στις θέσεις της. "Μια Εβραία εναντίον των Εβραίων" ήταν ο χαρακτηρισμός που της απέδωσε. Η επιστολή αυτή δεν έμεινε φυσικά αναπάντητη.  Η Άρεντ εμμένει στις αρχικές της θέσεις υπογραμμίζοντας την ανεξαρτησία της ως σκεπτόμενου ανθρώπου από όποια θρησκευτική ή άλλη πεποίθηση.
Στη παρούσα έκδοση περιλαμβάνονται οι δύο αυτές επιστολές, η εισαγωγή και οι σημειώσεις του μεταφραστή.
Είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα όσων ακολούθησαν τη λήξη του Β'ΠΠ και τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης για τα εγκλήματα που διέπραξε η Γερμανία κατά της ανθρωπότητας.