ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ ΠΥΡΕΤΟΣ ΤΟΥ ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΪΡΕΣ και άλλα νεανικά ποιήματα [1923-1929]

Εισαγωγή-Μετάφραση-Σημειώσεις:
Δημήτρης Καλοκύρης


"Μονάχα η ζωή υπάρχει,
κοιμισμένη κάτω από τους κισσούς, σχίζοντας ανάμεσα στα ξίφη και τα πάθη. Ο χώρος και ο χρόνος είναι μορφές της, είναι εργαλεία μαγικά της ψυχής,
που όταν εξανεμίζεται,
χώρος, χρόνος και θάνατος εξανεμίζονται μαζί της"

Ο Μπόρχες από μικρή ηλικία έδειξε την ικανότητα του να δαμάζει το συναίσθημα και να το μετατρέπει σε λέξεις. Η συλλογή αυτή περιλαμβάνει την πρώιμη ποιητική του προσπάθεια, η οποία είχε τύχει θερμής αποδοχής.
Η περιήγηση στον κόσμο του κάποιες στιγμές φαίνεται δύσβατη,  τα νοήματα μεστά και το συναίσθημα συμπυκνωμένο, αφαιρετική και υπαινικτική η προσέγγιση, με στοιχεία ερωτισμού που δεν συναντάμε συχνά στο έργο του.

"Νιώθω τον τρόμο της ομορφιάς
μα ποιος θα τολμήσει
να με δικάσει
όταν αυτή η τεράστια πανσέληνος της μοναξιάς μου μ' έχει
συγχωρέσει;"

Ο Μπόρχες συνθέτει, με νότες του τις λέξεις, μελωδίες νοσταλγικές,  μελαγχολικές, εκφράζοντας αγωνίες του και την αγάπη του για το Μπουένος Άιρες.

"...δεν έχω δει ούτε θάλασσες, ούτε οροπέδια η ποτάμια
μα μόλις φάνηκαν τα φώτα του Μπουένος Άιρες
μέσα στη λάμψη αυτού του δρόμου σμίλεψα της ζωής και του θανάτου μου τους στίχους.
Αυτός ο δρόμος ο μεγάλος και πολύπαθος είναι η μόνη μουσική που γνωρίζει η ζωή μου."

Τη συλλογή προλογίζει η εισαγωγή του μεταφραστή, δίνοντας μας βιογραφικά στοιχεία του Μπόρχες, αναφέροντας τη λογοτεχνική παραγωγή εκείνων των χρόνων, καθώς και τις επιρροές που ασκήθηκαν στο έργο του.

Μια ακόμα μοναδική περιήγηση στην "Borgesia"

" να μου χαρίσεις τούτο το ακρογιάλι της ζωής σου ούτε και εσύ η ίδια ακόμα δεν το ξέρεις....
θα ξεχυθούμε στη γαλήνη σου να εξερευνήσω την πιο απόμακρη ακτή σου"