ΜΗΤΡΟΦΑΓΟΣ, ΡΟΚΕ ΛΑΡΡΑΚΙ

Η φρίκη συναντά την μεταφυσική με όχημα την ειρωνική διάθεση του συγγραφέα.

Δύο ιστορίες που τις χωρίζουν 102 χρόνια, συνδέονται αφηγηματικά με δεσμούς κληρονομικούς, λογοτεχνικά με έναν ιστό επαναλήψεων που δημιουργεί την αίσθηση του "ήδη ιδωμένου", ενισχύοντας την αίσθηση του μεταφυσικού στοιχείου.

Μπουένος Άιρες, 1907
Μια ομάδα γιατρών σε ένα σανατόριο, χρησιμοποιώντας ένα πείραμα, επί της ουσίας ψευδοεπιστημονικό, διερευνά το επέκεινα στεκόμενη στο μεταίχμιο ζωής και θανάτου.

Μπουένος Άιρες, 2009
Ένας καλλιτέχνης, διαβάζοντας το προσχέδιο της διδακτορικής εργασίας μιας φοιτήτριας με θέμα τη ζωή του, αποφασίζει να της στείλει μια επιστολή όπου θα αφηγείται όσα αυτή δε γνώριζε : τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε ως παιδί-θαύμα και την εξέλιξη του ως καλλιτέχνη με βασικό αντικείμενο της τέχνης του τον ίδιο του τον εαυτό.

Ο Λαρράκι ειρωνεύεται κάθε προσπάθεια ερμηνείας του μεταφυσικού μέσω της ύλης. Εξετάζει το δυαδικό της ανθρώπινης υπόστασης: σώμα - πνεύμα .
Σε ποιο ποσοστό εξαρτάται η αντίληψη του κόσμου από τις αισθήσεις μέσω του σώματος και κατά πόσο είναι απαλλαγμένη από αυτή την επαφή;
Είναι μετρήσιμη η ευφυΐα ενός ανθρώπου βάσει της κρανιακής μάζας του; Σε ποιο βαθμό είμαστε τα όργανα μας;
Η αγωνία του ανθρώπου για την τεκμηρίωση και τον προσδιορισμό του πνεύματος, αυτού που αποκαλείται "ψυχή", είναι έκδηλη σε κάθε μορφή σκέψης και έκφρασης ανά τους αιώνες.
Οι ήρωες του Λαρράκι επιδιώκουν να νικήσουν τον θάνατο με την επιστήμη, την τέχνη, τον έρωτα, αποζητώντας μια μετουσίωση, μια απεμπλοκή, μια μετάβαση.
Το μόνο που νικά τον θάνατο είναι η ζωή, η επανεκκίνηση της, οι ατέρμονοι κύκλοι της.

Δίνει μια πολιτική διάσταση που θεωρώ έχει εκφράσει άρτια ο Κωστής Μοσκώφ στο έργο του "Η διοργάνωση του επαναστατικού μας ονείρου":

"Ο κομμουνιστής αγωνίζεται να δομήσει μέσα από την Πράξη του μια συνειδητή ένταξη στην ύλη του κόσμου, πάσχει ως πρόσωπο και ως μέλος του συλλογικού σώματός μας - της κοινωνίας - να ταξιδέψει ως τα έσχατα όρια του Εγώ του, αναπτύσσοντας διαλεκτικά το Εγώ του μέσα από την ενοποίηση της ύλης του κόσμου, μετουσιώνοντας το Αλλο σε Εμείς, εξαλείφοντας με την Πράξη του αυτή τη μέγιστη βία - το διχασμό σε τάξεις του συλλογικού σώματός του, καταργώντας μέσα από την Ιστορία την ταξική συγκρότηση της ζωής."

Μετά θάνατον ζωή
Ηθική της επιστήμης
Δαρβινισμός

Μαρξισμός 
Διαφορές φύλου
Πίστη σε Θεό
Πίστη σε επιστήμη
Παράμετροι που ορίζουν την επιστήμη
Αντίληψη του εαυτού και του κόσμου

Αυτός είναι ο κόσμος του Μητροφάγου, ο κατακερματισμός και η ολότητα της ύπαρξης.