Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, ▪️Αλέξης ▪️Η χαριστική βολή

 

Στο πρώτο αυτό διήγημα της, μια επιστολική νουβέλα, η Γιουρσενάρ επιλέγει να χρησιμοποιήσει ορολογίες και να μην ονοματίσει τις σεξουαλικές ροπές του πρωταγωνιστή και αφηγητή αυτής της εξομολόγησης.
Γραμμένο το 1928, θεωρείται ένα από τα κορυφαία πρωτόλεια.

"Τα πράγματα δεν είναι ποτέ ξεκάθαρα στη ζωή' ακόμα και όταν τα περιγράφουμε ωμά, ψευδόμαστε στην πραγματικότητα, αφού πάντα τα βλέπουμε μέσα από την αχλή του πόθου μας."

Ο Αλέξης ακριβώς πριν εγκαταλείψει τη σύζυγό του της γράφει ένα γράμμα. Μια ανασκόπηση της ζωής του από παιδί μέχρι τη στιγμή που αποφασίζει να φύγει μακριά από αυτό το γάμο. Εξηγεί όσα ένιωθε,  προσπαθεί να  αιτιολογήσει τα συναισθήματά του, τη ροπή του, τις φορές που ενέδωσε σε αυτή.  Είναι η εποχή που η ομοφυλοφιλία θεωρείτο μη φυσιολογική.  Ένας άνθρωπος παγιδευμένος ανάμεσα στα θέλω του και στις τύψεις που τον κατέτρωγαν. Είναι ο αγώνας ενός ανθρώπου να αποδεχθεί τη σεξουαλική του ταυτότητα. Διερωτάται η ομοφυλοφιλία είναι μέσα στην φύση μας ή προκαλείται από εξωτερικούς παράγοντες.

"Δεν ονειρευόμουν καν άλλες μορφές της ευτυχίας' έπρεπε, λοιπόν, να επιλέξω ανάμεσα στις ροπές μου, που τις θεωρούσα εγκληματικές, και στην πλήρη απάρνησή τους, που ίσως είναι απάνθρωπη."

Με σημερινούς όρους είναι το coming out ενός ανθρώπου που έζησε εγκλωβισμένος στις κοινωνικές συμβάσεις για πολλά χρόνια.

Η Γιουρσενάρ γράφει για την ομοφυλοφιλία όπως τη βιώνει το ανδρικό φύλο. Όπως και στο αριστούργημα της "Απομνημονεύματα Αδριανού", ο κεντρικός ήρωας μέσα από την ενδοσκόπηση και την στωική του στάση αφηγείται τα βιώματά του οδεύοντας στον καθαρμό.

Στο δεύτερο διήγημα "Χαριστική βολή", γραμμένο το 1938, η συγγραφέας μιλά για τις ανθρώπινες σχέσεις όπως διαμορφώθηκαν κατά την διάρκεια του ΆΠΠ.
Πρόκειται για πραγματικά γεγονότα που έζησαν αληθινοί πρωταγωνιστές.
Στον απόηχο του πολέμου ο αφηγητής μας ανατρέχει στα χρόνια εκείνα των εμφυλίων πολέμων στις χώρες της Βαλτικής. Στην περίοδο όπου βρέθηκε να πολεμά μαζί με τον καλό του φίλο και την αδερφή αυτού. Μέσα στον αγώνα για επιβίωση, φιλία,  έρωτας, αληθινά και πλασματικά συναισθήματα, υφαίνουν τον ιστό που περιπλέκει σχέσεις και αποφάσεις. Ανθρώπινα πάθη, ένστικτα και συμπεριφορές που αποτελούν απόρροια των συνθηκών του κοινωνικού περιβάλλοντος.
Και σε αυτό το διήγημα η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη,  για μια ακόμα φορά η συγγραφέας έχει ανδρική φωνή. Τη φωνή ενός άνδρα που ο πόλεμος τον έχει στιγματίσει,  που προσπαθεί να μην παρασυρθεί σε έναν ανέλπιδο έρωτα, να εκλογικεύσει κάθε ενθουσιασμό.

Μετάφραση: Ανδρέας Παππάς