MARGUERITE DURAS, ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ

 

Μετάφραση: Ευρυδίκη Τρισόν-Μιλσανή 

Εκδόσεις: Εξάντας 

"15 Οκτωβρίου 

Βρίσκομαι σε επαφή με τον εαυτό μου μέσα σε μία ελευθερία που συμπίπτει με μένα. 

Σιωπή, κι ύστερα. 

Δεν είχα ποτέ μοντέλο.

Ανυπάκουα υπακούοντας.

Όταν γράφω έχω την ίδια τρέλα που έχω και στη ζωή. Συναρμολογώ ογκόλιθους όταν γράφω.  Τους ογκόλιθους του Φράγματος." 

Εν είδει ημερολογιακών καταγραφών,  η Ντιράς στο κύκνειο άσμα της, αρθρώνει έναν σπαρακτικό λόγο. 

Μια αναδρομή στα έργα του παρελθόντος με λόγο ποιητικό, δωρικό, όπου η επαναδιαπραγμάτευση και  η αναμέτρηση με τον ίδιο της τον εαυτό εκφράζεται μέσα από φανταστικές συνομιλίες, θραύσματα μύχιων σκέψεων,  καθρεφτισμούς μιας αυτοκριτικής και ταυτοχρόνως μιας επανασύνδεσης με το ίδιο το έργο της. 

"Κατευθύνεστε ολοταχώς προς τη μοναξιά.

Εγώ όχι, έχω τα βιβλία."