ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΣΤΟ ΕΓΓΥΣ ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ, ΜΑΞ ΜΠΛΕΧΕΡ

 

Μετάφραση: Βίκτωρ Ιβάνοβιτς

@loggiabooks

Η ύπαρξη και ο εγκλωβισμός της στην ύλη,  η υπόσταση κάθε τι υλικού, πράγματα και λέξεις στη δίνη του χρόνου. Ο μονόλογος ενός νέου ανθρώπου που αναζητά την ουσία της ζωής,  τον έρωτα, το άγγιγμα, τη στοργή, τη φιλία, την ίδια τη ζωή. Εικόνες και σκέψεις φιλήδονες, ο πόθος και η ορμή της εφηβικής αναζήτησης. Οι περιορισμοί και οι φραγμοί που επιβάλλει η κακή υγεία, το σώμα ως φυλακή, η μυρωδιά της ασθένειας και του θανάτου σε μια διήγηση γεμάτη ζωή. 

Ο Μαξ Μπλέχερ, που έζησε μεγάλο μέρος της σύντομης ζωής του σε σανατόρια, καταφέρνει να γράψει ένα λυρικό αφήγημα, σκηνές που θυμίζουν οράματα και κρυφές επιθυμίες ενός ανθρώπου καθηλωμένου και καταδικασμένου στην απραξία. Όσα θα ζούσε αν δραπέτευε από το σώμα που τον κρατούσε δέσμιο σε έναν κόσμο συνεχούς άλγους, σε μια κατάσταση αποσύνθεσης και διαρκούς πάλης μεταξύ πραγματικού και ονειρικού. 

"Η ταυτότητά μου είχε προ πολλού κατοχυρωθεί, και τώρα, λίαν συνήθως, το μόνο που χρειαζόταν ήταν κάποια επιβεβαίωση ότι σε τούτον εδώ τον κόσμο ουδέν αληθέστερον του πηλού. Αυτό που εγώ έπαιρνα για πόνο δεν ήταν παρά η ελαφρά ζύμωση της λάσπης μέσα μου, μία πρωτοπλασματική προέκτασή της, πλασμένη σε σκέψεις και λέξεις."