ΦΥΛΑΧΤΟ, ROBERTO BOLAÑO

 

Η Αουξίλιο Λακουτύρ είναι μια νέα γυναίκα από την Ουρουγουάη. Εγκαταλείπει το Μοντεβίδεο με προορισμό το Μεξικό. Όπως διευκρινίζει, οι λόγοι της δεν ήταν πολιτικοί μα λογοτεχνικοί, μια ανάγκη να συναναστραφεί ποιητές και λογοτέχνες που ζούσαν στο Μεξικό. 

Το Σεπτέμβριο του 1968 θα βρεθεί εγκλωβισμένη στις τουαλέτες της Σχολής Φιλοσοφίας και Φιλολογίας στο πανεπιστήμιο του Μεξικού, ενώ η αστυνομία έχει καταλάβει τον πανεπιστημιακό χώρο. Εκεί θα παραμείνει για 12 ημέρες και θα παρακολουθεί με τρόμο τα επεισόδια από το μικρό της παρατηρητήριο.

Η αφήγηση της Αουξίλιο είναι ένα παραλήρημα,  μια γυναίκα χαμένη στο χώρο και στο χρόνο, ίδιον της γραφής του Μπολάνιο.

Αντικείμενα που συσσωρεύουν μνήμες, η σκόνη που καλύπτει τα πάντα, γίνονται μια χοάνη στο παρελθόν που θεωρείται επικίνδυνη.

Η εγκλωβισμένη που φοβάται, που παγώνει η ζωή της στο παρόν και ζει/κατασκευάζει το μέλλον της, όσα θα ήθελε να ζήσει και μας τα αφηγείται. Είναι ο τρόπος της να γεμίσει την μοναξιά της, να ξορκίσει το φόβο της, να περιπλανηθεί στα όνειρά της σε μια ρεαλιστική εκδοχή τους. 

"Μέσα από τις γυναικείες τουαλέτες του τέταρτου ορόφου της σχολής Φιλοσοφίας και Φιλολογίας, το σκάφος του χρόνου μου απ' όπου μπορώ να παρατηρώ όλους τους χρόνους της Αουξίλιο Λακουτύρ,οι οποίοι, παρότι δεν είναι πολλοί, ωστόσο υπάρχουν." 

Έχουμε αγαπημένα θέματα του Μπολάνιο,  την μετοίκηση στο Μεξικό, την λατρεία για την ποίηση και τη λογοτεχνία, τις πολιτικές συνθήκες.

Τα έργα του Μπολάνιο είναι δοχεία συγκοινωνούντα, όπου ιστορίες και χαρακτήρες διαχέονται σε καθένα από αυτά. 

Ένας φόρος τιμής σε όλα όσα ο συγγραφέας βίωσε εγκαταλείποντας τη Χιλή για να ζήσει στο Μεξικό.

Η διαφάνεια που ως έννοια χρησιμοποιείται, περιγράφει το χρόνο,  την απώλεια,  κάτι που σβήνει και χάνεται.

Ο χρόνος του εδώ και του μετά, είτε ως παρόν και μέλλον, είτε ως ύπαρξη εν ζωή και μετά θάνατον.  Ο Μπολάνιο διαρρηγνύει τα όρια.

Η Αουξίλιο,  είναι η μητέρα της ποίησης του Μεξικού, όπως αυτή διαμορφώθηκε απο την εισροή ποιητών και λογοτεχνών από παρακείμενες χώρες. Συμβολίζει την τέχνη, τη διαδρομή της στο χρόνο, μέσα από τις πολιτικές και κοινωνικές ζυμώσεις.

Μετάφραση: Κρίτων Ηλιόπουλος