The silent cry, Kenzaburo Oe
Ο " επαναστάτης" Taka, επιστρέφει από την Αμερική, όπου περιπλανήθηκε κυνηγώντας τα όνειρά του.
Στο Shikoku τα δύο αδέρφια έρχονται αντιμέτωπα με απωθημένες μνήμες, πληγές, οικογενειακά μυστικά και ψέματα. Ο Taka παρορμητικός, ενοχικός, με έντονα ψυχικά τραύματα και συναισθηματικές εξάρσεις, αποζητά τον κίνδυνο, την εξιλέωση. Ο Mitsu τον ακούει στωικά, με απαράμιλλη ηρεμία, ενώ ταυτόχρονα συγκρούεται με τα δικά του φαντάσματα, βυθισμένος στη σιωπή, στον "υπόγειο" κόσμο του. Δύο άνθρωποι, στην Ιαπωνία μετά τον Β'ΠΠ, κουβαλούν την ψυχοσύνθεση των θυμάτων αυτού του πολέμου. Οι συνέπειες ενός πολέμου και τα τραύματα που άφησε πίσω. Κατακερματισμένες ψυχές που αποζητούν διέξοδο. Αντιμέτωποι με οικονομικά προβλήματα, θέματα υγείας (πιθανόν απόρροια των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι), την κατάθλιψη, τις εμμονές, το παρελθόν και τις ευθύνες τους.
Ο Kenzaburo Oe έχει γράψει ένα πολύ σκληρό μυθιστόρημα για τις ψυχικές νόσους, τις διαταραγμένες προσωπικότητες, όσα εκφράζονται και διοχετεύονται στο σεξ, την μοναξιά, τις σχέσεις των ανθρώπων, τα όνειρα, τις φιλοδοξίες και το παρελθόν ως τροχοπέδη.
"Awakening in a predawn darkness, I grope among the anguished remnants of dreams that linger in my consciousness, in search of some ardent sense of expectation. Seeking in the tremulous hope of finding eager expectancy reviving in the innermost recesses of my being...still I find an endless nothing. "
"Now I 'm indifferent to everything; indifferent, even, to the very possession of a body. My only regret is that there is no one and nothing to observe me in my total indifference."
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου