ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ, ΑΛΝΤΕΝ ΝΟΟΥΛΑΝ

▪️Παρηγοριά στον άρρωστο 

Τέλος πάντων, τουλάχιστον 

μία μέρα 

θα μεγαλώσω, λέει. 

Τουλάχιστον 

κάτι είναι και αυτό.

                         Και μου θυμίζει 

ότι κι εγώ κάποτε 

έπαιρνα 

για σύμπτωμα 

της νεότητας 

τις οδύνες 

που πηγάζουν 

από την ανθρώπινη υπόσταση. 

▪️ Καυγάς 

Θα γίνω όσο μελοδραματικός 

θέλω κι άμα δε σ' αρέσει 

τράβα στα τσακίδια, 

είπε ο πατέρας 

στον ποιητή 

που είχε καθίσει να γράψει 

για τον κοινό τους γιο, 

που γύριζε στο σπίτι έπειτα 

από πέντε μήνες στην Ευρώπη. 

Κουμάντο εδώ μέσα κάνω γώ, γι'αυτό ξέχνα το, απάντησε 

ο ποιητής. 

▪️Επιστροφή στην αρχή 

.

.

.

"Σ αγαπώ"είπα 

Το ψέλλισα δειλά και με χλεύασαν' 

κρύφτηκα ώσπου να κλείσουν οι πληγές μου 

  και το είπα ξανά, 

  ψιθυριστά.

Διψούσα γι' αγάπη και, ναι, είπα "Σ' αγαπώ".

"Στις σελίδες του τόμου ο αναγνώστης συναντά όλα τα βασικά θέματα της ποίησης του Νόουλαν : την τραχιά καθημερινότητα στη Νέα Σκοτία, τους αψείς συγγενείς και τον συντηρητικό περίγυρο, την ασφάλεια της ισορροπημένης οικογενειακής ζωής, τον σαρκασμό απέναντι στο υπεροπτικό ακαδημαϊκό περιβάλλον, τη ροπή του προς το αλκοόλ, το θάμβος μπροστά στη φύση και στα ζώα, τον γλυκόπικρο σχολιασμό της ανθρώπινης ατέλειας, τη διερώτηση γύρω από την ποιητική πράξη και, κυρίως, τη γνήσια και άδολη χαρά της ζωής." 

Γιάννης Παλαβός

Εγκώμιο της αναπνοής: για την ποίηση του Νόουλαν

Ανθολόγηση-Μετάφραση- Επίμετρο: Γιάννης Παλαβός