ΚΥΜΑΤΑ, ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΦΟΝ ΚΑΪΖΕΡΛΙΝΓΚ

 

Καθώς διάβαζα το μυθιστόρημα "Κύματα" του Κάιζερλινγκ μου ήρθαν στο νου η Άννα Καρένινα  και ο  "Φάρος" της Βιρτζίνια Γούλφ.
Μια γυναίκα εγκαταλείπει έναν γάμο για να ακολουθήσει τον άνθρωπο που επέλεξε η καρδιά της.
Το σκηνικό θυμίζει το μυθιστόρημα της Γούλφ.  Έναν παραθαλάσσιο οικισμό, μια οικογένεια συντηρητικών αρχών, μια κοινωνία πατριαρχική, έναν διάχυτο πουριτανισμό.
Ο ηλικιωμένος κόμης Κένε-Γιάσκι αποσύρεται στον πύργο του για να συγγράψει την ιστορία της οικογένειας του. Μαζί του η όμορφη, νεαρή σύζυγός του, Ντοραλίς. Την βαρετή ζωή τους ανατρέπει η εμφάνιση του γοητευτικού ζωγράφου Χανς Γκριλ, προστατευόμενος του κόμη, ο οποιος αναλαμβάνει να φτιάξει το πορτρέτο της Ντοραλίς. Οι δύο νέοι ερωτεύονται και ο γάμος με τον κόμη γίνεται παρελθόν.
Το ερωτευμένο ζευγάρι πλέον ζει σ' ένα θέρετρο στις ακτές της Βαλτικής. Πλησίον τους παραθερίζει η πολυμελής οικογένεια του στρατηγού Φον Πάλικο.
Επίκεντρο της αφήγησης το σκάνδαλο που ξέσπασε όταν η Ντοραλίς εγκατέλειψε το σύζυγό της. Η αριστοκρατία της εποχής δεν ήταν διατεθειμένη να συγχωρέσει μια τέτοια πράξη.
Ο Κάιζερλινγκ  με υποδόριο χιούμορ, σαρκάζει τον καθωπρεπισμό και τις αυστηρές ηθικές αρχές που φαντάζουν ξεπερασμένες. Η εμμονή στη τήρηση ενός πρωτοκόλλου που έχει αναχθεί σε καθήκον έρχεται σε αντίθεση με την εποχή που ο θεσμός της αριστοκρατίας χάνει την αίγλη και τη θέση του. Οι κοινωνικές δομές ανατρέπονται και οι άνθρωποι απελευθερώνονται από κώδικες συμπεριφοράς και υποχρεωτική συμμόρφωση στον συντηρητισμό των προηγούμενων γενιών.

"Ναι, η οικογένεια, γενικά, είναι η βάση του κράτους. Η οικογένεια και γαιοκτησία."

Ο συγχρωτισμός βαίνει αναπόφευκτος. Το κάλλος της Ντοραλίς μαγεύει, μαγνητίζει τους πάντες γύρω της. Γοητεύει και δημιουργεί τον θαυμασμό της μικρής Λόλο, εγγονής της οικογένειας Πάλικο. Προκαλεί τον έρωτα του μνηστήρα της Λόλο, Χίλμαρ φέρνοντας ανατροπές.
Οι ήρωες μας ζουν τα μεταβατικά στάδια ενηλικίωσης μιας κοινωνίας που μετουσιώνεται. Η εικονοπλαστική δύναμη της γραφής του Κάιζερλινγκ,  η εκλεπτυσμένη ευαισθησία του, η διεισδυτική αποτύπωση την χαρακτήρων και η ποιητική του γλώσσα συνθέτουν ένα μυθιστόρημα που αναδύει την αμεσότητα του ιμπρεσιονισμού, απορρίπτοντας κάθε μορφή επιτήδευσης.

Μετάφραση-Επίμετρο: 

Αναστασία Χατζηγιαννίδη