Annie Ernaux

 

🔹️Μια γυναίκα
🔹️Αναμνήσεις ενός κοριτσιού
🔹️Ο νεαρός άνδρας
Μετάφραση: Ρίτα Κολαΐτη

Ίδιον γνώρισμα όλων των έργων της Ernaux είναι η αυτοβιογραφική αφήγηση. 
Είναι μια προσπάθεια ανασύστασης του παρελθόντος και του εαυτού της.
Εξιστορεί τα βιώματα της αφορμώντας από το πλαίσιο της οικογένειας και περνώντας στο ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο. Οικοδομεί τον κόσμο της υπό το πρίσμα της αναγωγής των βιωμάτων της από το ατομικό/προσωπικό επίπεδο/χαρακτήρα στην πολιτική/κοινωνική/ιστορική τους διάσταση.
Στο βιβλίο της "Μια γυναίκα" εστιάζει στη σχέση μητέρας-κόρης, την αναγκαία ρήξη και αποδόμηση του γονεϊκου προτύπου κατά την ενηλικίωση, για να επέλθει η αποδοχή, η κατανόηση και η συμφιλίωση. Περιγράφει τις καταβολές και των δύο γονέων της, τον τρόπο που μεγάλωσαν, το οικογενειακό περιβάλλον, τις συνθήκες διαβίωσης, εργασίας καθώς και τις ευκαιρίες ή τα όνειρα για ανέλιξη. Επικεντρώνεται στον δυναμικό και ανεξάρτητο χαρακτήρα της μητέρας της, την αμφιθυμία της, τον συνεχή αγώνα της για μια καλύτερη ζωή.  Μια γυναίκα που πάλεψε και έσβησε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, μια νόσο απάνθρωπη τόσο για τον ασθενή όσο και για τους οικείους του.
Η αφήγηση της για τα χρόνια της εφηβείας της περιέχεται στο βιβλίο "Αναμνήσεις ενός κοριτσιού" . Η νεαρή Αννί παρατηρεί το σώμα της να αλλάζει,  να γίνεται γυναίκα, να νιώθει τη γενετήσια ορμή της να αυξάνεται. Ένα κορίτσι που θέλει να μάθει τον έρωτα.  Στην αρχή παραδομένη στο ορμέμφυτο,  αγνοώντας ηθικούς φραγμούς και αναστολές, ερωτεύτηκε, προδόθηκε όπως συμβαίνει στα χρόνια της εφηβείας.
Σε μια ηλικία πολύ ώριμη πια, στο βιβλίο της "Ο νεαρός άνδρας" μας περιγράφει φη σχέση της με έναν νεαρό φοιτητή. Τους λόγους που οδήγησαν σε αυτή τη σχέση,  τους όρους αυτής της "σύμβασης", το αντίκτυπο στο κοινωνικό περίγυρο.
Το είδος λογοτεχνίας που υπηρετεί η Ερνώ θέτει, μέσω των προσωπικών αφηγήσεων, προβληματισμούς για τις κοινωνικές συνθήκες της εκάστοτε χρονικής περιόδου, κατασκευάζοντας το πολιτικό και ιστορικό σκηνικό.
Το προσωπικό αυτό στοιχείο της διήγησης δημιουργεί στον αναγνώστη συναισθήματα ταύτισης, ανάκληση αναμνήσεων κοινών ή παρόμοιων εμπειριών, στοχασμό και άσκηση κριτικής σε διάφορες συμπεριφορές. Η γραφή είναι σε αρκετά σημεία αξιοπρόσεκτη, και η αποστασιοποιήση της συγγραφέως της δίνει μοναδικό χαρακτήρα.

Κατά την άποψη μου, το προσωπικό στοιχείο υπερκέρασε κάθε προσπάθεια δόμησης και αναφοράς του κοινωνικού/πολιτικού/ιστορικού πλαισίου, την οποία βρήκα επιδερμική και αδύναμη.