ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΦΟΡΤΙΟ

 

Δεκατρία κείμενα για τον Μισέλ Ουελμπέκ

" Η ζωή στον ύστερο καπιταλισμό ως μαρτύριο και ως παρωδία" : σε αυτή τη φράση συνοψίζει τον κοινό νοηματικό πυλώνα της αφήγησης στα έργα του  Ουελμπέκ στο κείμενό του ο Στέφανος Ρέγκας.

Η ποίηση για τον Ουελμπέκ είναι "λογοτεχνία εν τη γενέσει".
Ξεκίνησε να γράφει μυθιστορήματα νιώθοντας μία επιτακτική ανάγκη να καταγράψει τα συμβαίνοντα, όσα χαρακτηρίζουν το σύγχρονο άνθρωπο της Δύσης. Με το χιούμορ του να αντανακλά το αίσθημα της ντροπής, αποτυπώνει την κοινωνική πραγματικότητα της απομάκρυνσης από την πνευματικότητα, ως συνέπεια του καπιταλισμού, αναδεικνύοντας την υπερνεωτερικότητα και τον νεοφιλελευθερισμό στη σύγχρονη κοινωνία. Αποσυνδέεται από την διαμορφωμένη ταυτότητα και προσφεύγει στην ουτοπία της επιστημονικής φαντασίας ορίζοντας μία νέα ανθρώπινη κατάσταση άφυλη και αθάνατη. Διαχωρίζει την σεξουαλική επιθυμία από την ηδονή.
Οι ήρωες του Ουελμπέκ ψάχνουν το νόημα της ζωής στην σεξουαλική ηδονή, σε έναν κόσμο όπου θρησκείες και ιδεολογίες έχουν καταρρεύσει, χωρίς όμως να γίνεται εφικτή η αναπλήρωση του κενού που νιώθουν.
Παρακολουθούμε τη διαδρομή μετασχηματισμού της σεξουαλικής απελευθέρωσης από επανάσταση σε εμπορικό προϊόν, παραθέτοντας σε κάθε στάδιο το στοιχείο του ανταγωνισμού, καθώς και τη μετουσίωση της σε νέα έκφανση του ατομικισμού.
Παρατηρείται μία στροφή στο new age, σέχτες/κοινότητες πνευματισμού/ αποκρυφισμού/εναλλακτικών τρόπων αυτοβελτίωσης, δοσμένη με σαρκαστική διάθεση, συνδέοντας αυτήν την τάση με την ενσωμάτωση της στην ιδεολογία του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.
Κάθε προσπάθεια νοηματοδότησης και εύρεσης διεξόδου από την κενότητα της ύπαρξης ή επίτευξης ευτυχίας, αποβαίνει ατελέσφορη.

Μέσα από δεκατρία κείμενα γίνεται μια προσέγγιση και προσπάθεια κατανόησης των έργων του Μισέλ Ουελμπέκ, φωτίζοντας κάθε πτυχή τους. 

Επιμέλεια: Γιάννης Κτενάς, Στέφανος Μπάτσης