Πες της, Χρήστος Οικονόμου


"Δεν ξέρω πώς έμπλεξα μ' αυτή τη δουλειά. Κάθε μέρα παίζω κυνηγητό με τα πράγματα - πότε με πιάνουν, πότε τους ξεφεύγω. Με τον χρόνο. Τον χώρο. Είμαι ήδη εκεί, πριν ακόμα φύγω από δω. Είμαι ήδη στο αύριο, πριν τελειώσει το χθες. Είμαι ήδη εγώ στο αύριο, πριν καλά καλά προλάβω να με καταλάβω - να με νιώσω, να με σκεφτώ στο σήμερα. Είμαι ήδη κάποια άλλη πριν προλάβω να γίνω κάποια άλλη. Αλλά ποιος θα σταθεί να κοιτάξει αυτό που είναι ήδη εκεί πριν καν φύγει από δω; Τα αληθινά όρια είναι αόρατα- ποιος μπορεί να τα δει;"

Πρωταγωνίστρια και αφηγήτρια στο βιβλίο του Χρήστου Οικονόμου "Πες της" είναι μια γυναίκα κουριερ. Συμπρωταγωνιστές της, η στενή φίλη της Λένα και οι άνθρωποι που γίνονται προορισμός της, κάθε παραλαβή/παράδοση.
Τις Δευτέρες που το κομμωτήριο της είναι κλειστό,  η Λένα τη συντροφεύει στις παραδόσεις δεμάτων. Αυτή τη φορά,  η Λένα στην αγκαλιά της κρατά ένα ιδιαίτερο αντικείμενο προς παράδοση.  Μέσα σε μια τεφροδόχο είναι ό,τι απέμεινε από ένα κορίτσι 27 χρονών.
Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδρομής οι αναγνώστες ακολουθούν παλαιότερα δρομολόγια, συναντήσεις με ανθρώπους από όλες τις κοινωνικές/οικονομικές τάξεις και ηλικίες. Κάθε διαδρομή και μια ψηφίδα στο μωσαϊκό της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας. Ηλικιωμένοι που μεγαλώνουν τα εγγόνια τους ή ζουν μόνοι και αβοήθητοι, νέοι άνθρωποι που αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό,  γυναίκες/θύματα κακοποίησης, "φιλόδοξοι" επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, μετανάστες,  νεόπλουτοι και πάμπλουτοι, ερωτευμένοι και απατεώνες, πίσω από κάθε πόρτα και μια σύντομη ιστορία.
Με γλώσσα ρεαλιστική σχηματίζεται κάθε πτυχή του κοινωνικού φάσματος, χωρίς συναισθηματισμούς μα με πληθώρα συναισθημάτων. Η ανώνυμη αφηγήτρια, έχοντας πρόσβαση και επαφή με ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα προσωπικοτήτων και συμπεριφορών, περιγράφει τις εμπειρίες της κάνοντας παράλληλα την ενδοσκόπηση της. Μέσα από την επαφή της με τους άλλους ανθρώπους επιχειρεί να ορίσει τη θέση της στον κόσμο.
"Πες της σ' αγαπώ πολύ και δεν θα το ξανακάνω".
Μια φράση που συναντάμε αρκετές φορές μέσα στην αφήγηση.  Σαν αντίλαλος που κάθε επανάληψη μας οδηγεί στην πηγή του ήχου για να σχηματιστεί η τελική εικόνα στην ολοκλήρωση της διήγησης. 




▪️Ο Χρήστος Οικονόμου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Στην πεζογραφία εμφανίστηκε το 2003 με τη συλλογή διηγημάτων "Η γυναίκα στα κάγκελα". Η δεύτερη συλλογή διηγημάτων του, "Κάτι θα γίνει θα δεις" (εκδ. Πόλις, 2010), τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος και μεταφράστηκε στα ιταλικά (Editori Riuniti, 2012) και στα γερμανικά (C.H. Beck, 2013). Προγραμματίζεται επίσης να κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ (Archipelago Books) και στην Ισπανία (Valparaiso). Ακολούθησε η συλλογή διηγημάτων "Το καλό θα 'ρθει από τη θάλασσα" (εκδ. Πόλις, 2014). Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί σε επτά γλώσσες συνολικά και έχουν μεταφερθεί στο θέατρο και στον κινηματογράφο.

Βραβείο: Chowdhury Prize in Literature 2022

[πηγή: biblionet.gr]

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις